Treblinka – chyba każdemu z nas obiła się ta nazwa o uszy. I chyba każdemu z nas kojarzy się z czymś przykrym. Jak to było?

Lato 1941 roku
Jest późne lato 1941 roku. W północno-wschodniej części dystryktu warszawskiego, sześć metrów od stacji kolejowej Treblinka władze Niemiec tworzą obóz pracy dla ludności polskiej i żydowskiej. Wkrótce obóz pracy przyjmuje nazwę od wsi i stacji Treblinka – od teraz jest znany jako „karny obóz pracy w Treblince”. Słynny na cały świat. Treblinka – już nikt nigdy nie zapomni tego słowa.

10 tyś osób zmarło
Więźniowie Treblinki pracują przede wszystkim w tutejszej żwirowni. Od teraz przez obóz przejdzie około 20 tyś osób. Aż 10 tyś spośród tych osób umrze lub zostanie zamordowanych.

Żydzi i Polacy
Do obozu naziści zsyłają kobiety i mężczyzn obwinionych o przestępstwa gospodarcze i kryminalne. Do obozu trafiają również ofiary obław i łapanek. Na początku do więzień Niemcy kierują Polaków z Warszawy, a z czasem Żydów.

Arbeit macht frei
Jak to wszystko wygląda? Otóż Niemcy budują obóz na kształt nieregularnego czworoboku o powierzchni 17 hektarów. W środku znajdują się dwie strefy – część więźniarska i część administracyjno – gospodarcza. Obóz otacza co najmniej dwumetrowe ogrodzenie z drutu kolczastego. Jesienią 1943 naziści instalują po zewnętrznej stronie ogrodzenia dodatkowe zwoje drutu i zapory przeciwczołgowe. W północno – wschodnim narożniku ogrodzenia znajduje się brama główna, nad którą wisi napis. „Arbeit macht frei”. Napis ten mówi o tym, że praca czyni wolnym.
Anna S. / pixabay / carlosftw